Achter de artiestennaam Cassis blijkt een zangeres Birgit Staudt schuil te gaan.  Mij volslagen onbekend.  Haar origines liggen klaarblijkelijk in Duitsland alhoewel ze momenteel vanuit New York opereert.  De opnames gebeurden in New York, Massachusetts, Southern England en Berlijn.  Met "Analog love" is ze niet aan haar proefstuk toe.  Ze heeft nogal wat muziek en songs voor films gecomponeerd, werkte mee aan films van het kaliber "Dead man", "Night on earth", "Spiderman", producete video's van niemand minder dan Jim Jarmusch, Tom Waits, Neil Young, Iggy Pop en in haar rangen vind je muzikanten terug van het kaliber Marc Ribot, Herbie Flowers, Gary Lucas, David Cossin (muzikant terug te vinden op de soundtrack van de film "Crouching tiger, hidden dragon") en Tony Maimone (They might be giants, Pere Ubu).

"Analog love" bevat 13 songs die het midden houden tussen akoestische pop, pop met strijkers, een vleugje lounge music, swingjazz, jazzy pop, pianoballades... kortom female pop met een jazzy randje en waar de strijkers (viool, cello) de bovenhand halen iets meer klassiek getinte pop.  Vanwege het gebruik van diverse instrumenten door niet minder dan 22 muzikanten (als ik goed geteld heb) kunnen we van een veelzijdig plaatje spreken.  De meer uptempo songs zijn me het best bevallen en sommige hebben best heel wat hitpotentie.  Zo zijn er twee songs waarin niemand minder dan gitarist Chris Spedding en bassist Herbie Flowers (wereldberoemd vanwege de baspartijen in "Walk on the wild side") de dienst uitmaken : de swingpop van "I'll sue you" dat uiterst geschikt is voor radio-airplay en "Surprise : 96 Tears", een eigen kijk op de klassieker "96 Tears" van Question Mark and The Mysterians.

Ook de akoestisch aangedreven funky popsong "Girl time" en het swingjazzy met een lichte balkantoets doorspekte "Kiss me, I'm such a mess" zijn zeer genietbaar.  In de rustiger jazzy popballades zijn "River" (doet wat aan "Fever" denken maar dan in een tragere versie), "Roses aren't red", "Open the blinds of one heart" en "Inner blondes", songs in een mix van piano, pop, lounge, jazz..., best te smaken.  Benevens de opmerkelijke zangpartijen van Cassis met hier en daar "four part harmony vocals" door diverse backings is ook haar fraaie piano- en accordeonspel vermeldenswaard.  Momenteel toert ze samen met Matt Keating doorheen Europa (Oostenrijk, Duitsland,

Zwitserland, Frankrijk...en Belgie ).  Benieuwd wat dat geeft. (BV)